Vooruitgang in HIV-zorg en monitoring op Curaçao
|
De afgelopen jaren was Gonneke Hermanides werkzaam op Curaçao en is onlangs teruggekeerd naar Nederland om haar proefschrift af te ronden. In het volgende artikel deelt zij haar inzichten met ons betreffende haar werk op Curaçao, vooral over het effect van antiretrovirale combinatietherapie (cART) op de volwassen populatie. |
 |
Sinds 2005 is er een samenwerkingsverband tussen de Stichting HIV Monitoring (SHM), de Stichting Rode Kruis Bloedbank Curaçao en het Sint Elisabeth Hospitaal te Curaçao. Dagelijks worden in de kliniek op Curaçao klinische, immunologische en virologische gegevens verzameld van HIV geïnfecteerde patiënten volgens de richtlijnen van SHM en in de online centrale database van SHM in Amsterdam ingevoerd en opgeslagen.
Monitoring en evaluatie van HIV gerelateerde zorg door middel van registratie via een centrale database levert voordelen op voor ziektemanagement van de individuele patiënt alsook van de populatie. Op patiënt niveau levert het databestand continuïteit van zorg, doordat medische gegevens van patiënten voor de behandelaar integraal en overzichtelijk beschikbaar zijn. Een bijkomend voordeel is dat ook de gegevens van de patiënten, die in Nederland in zorg zijn geweest, beschikbaar komen op het moment dat zij op Curaçao in zorg treden. Op populatieniveau worden de gegevens en beschikbare analyses gebruikt om de beleidsveranderingen voor de ontwikkeling van hiv-zorg op eilandsniveau door te voeren. De korte beschrijving van onderstaand onderzoek uitgevoerd door Hermanides et al. is een voorbeeld waarbij data gebruikt worden ten bate van de ontwikkeling van HIV gerelateerde zorg op Curaçao.
Het effect van combinatie antiretrovirale therapie in de HIV-1 geïnfecteerde volwassen populatie in Curaçao werd geëvalueerd door een vergelijking te maken met het effect van cART in 3 verschillende HIV-1 geïnfecteerde populaties in Nederland; Antilianen, Surinamers en Nederlanders. In totaal werden 2118 naïeve patiënten geïncludeerd uit de database van SHM. Alle geïncludeerde patiënten startten met cART tussen januari 2005 en augustus 2008. Opvallend was dat meer dan de helft (63%) van de Curaçaose populatie cART startte in een vergevorderd stadium van de infectie (CD4 cells <200 cells/mm3). Het immunologisch herstel na 6 maanden therapie was in de Curaçaose populatie (110 cells/mm3) lager dan de Antilliaanse (160 cells/mm3), Surinaamse (150 cells/mm3) en Nederlandse populatie (150 cells/mm3). Tevens was de proportie patiënten met een ondetecteerbare virale load na 12 maanden therapie lager in de Curaçaose populatie (76%) dan in de Antilliaanse (87%), Surinaamse (93%) en Nederlandse populatie (96%). Het percentage ‘lost to follow-up’ na 30 maanden cART was hoger in de Curaçaose populatie dan populaties behandeld in Nederland. Een hoger percentage Curaçaose patiënten (10%) vertoonde ziekte progressie na 12 maanden cART, gedefinieerd als overlijden of het ontwikkelen van een CDC event, in vergelijking met de Antilliaanse (5%), Surinaamse (6%) en Nederlandse populatie (7%). De late start van cART alsook de beperkte virale respons dragen bij tot een slechte klinische uitkomst van HIV-1 patiënten die starten met cART op Curaçao in vergelijking met die in Nederland.
De aankomende jaren zal er aandacht moeten worden besteed aan het vroegtijdig diagnosticeren en verwijzen van HIV geïnfecteerde individuen op Curaçao met als doel cART in een eerder stadium van de infectie te kunnen starten. Tevens zijn er interventies nodig gericht op langdurige patiënt begeleiding om het aantal ‘lost to follow-up’ te reduceren en therapie trouw te bevorderen.
Met veel dank aan Luuk Gras, Ard van Sighem, Carel Winkel, Izzy Gerstenbluth, Frank de Wolf en Ashley Duits.