Gast column: Dr. Robert Kauffman - Nieuwe uitdagingen voor hiv- behandelaren
|
Een HIV-infectie is inmiddels een chronische goed behandelbare aandoening geworden, maar dat houdt niet in, dat de internist en de consulent die HIV-geïnfecteerden begeleiden, nu met de armen over elkaar kunnen gaan zitten. Integendeel, de zorgbehoefte van patiënten met een HIV-infectie is sterk toegenomen, omdat zij ondanks adequate antivirale therapie ziekten krijgen die niet rechtstreeks door het HIV veroorzaakt worden en zich vooral bij oude mensen voordoen. Omdat er bij HIV-geïnfecteerden sprake is van vervroegde veroudering, komen deze aandoeningen bij hen eerder en vaker voor. |
 |
Waarschijnlijk hangen het vervroegd optreden van atherosclerose, cognitief verval en algehele lichaamszwakte samen met residuele activiteit van het HIV en incompleet immunologisch herstel. Hierdoor ontstaat een toestand van chronische inflammatie en immuunactivatie.
De verhoogde prevalentie van chronische nierinsufficiëntie, osteoporose en –penie, insuline resistentie, diabetes mellitus en hyperlipidemie heeft deels ook een medicamenteus toxische oorzaak.
Long-, nier-, oesophagus-, maag en huidcarcinoom komen vaker voor bij patiënten met een HIV-infectie. Tot slot blijven de complicaties van hepatitis B en C virus infectie onverminderd de aandacht van het HIV team vragen.
Moet de behandeling van al deze aandoeningen uitbesteed worden aan andere specialisten of kunnen de HIV-behandelaren zelf voldoen aan deze grote diversiteit van zorg ? Dit laatste zou inhouden dat de HIV-deskundig internist diabetes mellitus, hyperlipidemie, vasculaire schade, milde chronische nierinsufficiëntie, osteoporose en hepatitis B en C virus infectie in zijn of haar behandel pakket heeft zitten en dat de HIV consulent de patiënt bij de behandeling van deze aandoeningen kan begeleiden.
De kracht van de behandeling door het HIV team berust op een hechte vertrouwens relatie met de patiënt. Wanneer de behandeling van de patiënt met een HIV-infectie verspreid wordt over meerdere specialismen zal dat het behandel resultaat niet ten goede komen.
Het betekent voor het HIV behandelteam een grote uitdaging om er in te slagen aan deze toegenomen zorgvraag te voldoen. Het SHM kan daarbij helpen door de resultaten van deze behandeling goed te registreren.